Jednoskładnikowe kleje utwardzane światłem UV charakteryzują się następującymi własnościami:
- duża wytrzymałość spoiny po zastygnięciu,
- wysoka zdolność wypełniania szczelin,
- bardzo krótkie czasy utwardzania do osiągnięcia wytrzymałości ręcznej,
- bardzo dobra odporność na środowisko,
- łatwość dozowania w automatycznych systemach nanoszenia,
Czas utwardzania klejów UV zależy od natężenia i długości fal światła UV. Prawidłowa polimeryzacja wymaga zawsze doboru ródła promieniowania UV do danego produktu.
Utwardzanie powierzchniowe jest szczególnie ważne przy klejeniu lub zalewaniu materiałami UV. Jeśli użyje się nieodpowiednich rodzajów lamp UV, powierzchnia pozostanie lepka. Aby temu zapobiec, ródło promieniowania UV powinno emitować fale o wysokim natężeniu w zakresie długości fal poniżej 280 nm (światło UVC). Jest to bardzo skuteczne, gdy chce się uniknąć niepożądanej reakcji przy kontakcie klejonej powierzchni z powietrzem atmosferycznym, które hamuje utwardzanie się produktu.
Ważnym kryterium doboru najwłaściwszego kleju jest stopień przenikalności różnych materiałów dla światła UV. Do łączenia części wykonanych z PC (poliwęglan), PVC (polichlorek winylu) czy podobnych materiałów, przeznaczone są "kleje utwardzane światłem widzialnym". Kleje te można utwardzać światłem UVA, lecz znacznie lepszy efekt uzyskuje się, gdy podda się je działaniu światła o dużym natężeniu i długości fali około 420 nm (światło widzialne).
Kleje akrylowe LOXEAL, utwardzane w kilka sekund w kontakcie promieniami UV, przeznaczone przede wszystkim do klejenia szkła ze szkłem i szkła z metalem.
